eigenwijs dat ik ben

ja u bent niet de enige die mij eigenwijs vind, dat vind ik zelf ook en moet dat dan ook wel eens bezuren zoals bijvoorbeeld gisteren, het water roept me en het regent al de hele ochtend buitje voor buitje en toch stap ik met mijn hengels op het fietsie want ik denk het klaart vast wel weer op, enig optimisme kun je me niet ontzeggen maar waar ik het vandaan haalde weet ik niet, het is alleen harder gaan regenen en zelfs gedonder in de verte, normaal pak ik dan in en ga naar huis want onweer en carbon hengels gaan niet samen zoals iedere sportvisser wel weet maar het was ver weg en een beetje regen krijgt mij niet zomaar naar huis ondanks dat ik geen regenjas heb maar wel een vuilniszak, snel een paar gaten erin en aantrekken maar, blijf ik toch gedeeltelijk droog en blijf stug door vissen, vang een paar voorntjes maar daar blijft het bij en na 7 uur vissen heb ik het wel gezien en de meerkoeten hebben weer een heleboel te eten.

vandaag al niet minder eigenwijs en weer vissen op het moment dat ik weg ga is het lekker warm en ik vind alleen een Tshirt wel genoeg nou dat heb ik geweten, eerst was het heerlijk maar na een uurtje begon het toch weer te spetteren en veel leven had ik ook nog niet gehad, 1 rooie reier slechts maar weer geef ik niet op en doet een vuilniszak weer dienst als regenjas,vis vriend koen komt met erelid Wanda langs wandelen om mij even een sleuteltje te brengen, het gaat nog harder regenen en we staan wat onder de boom enigzins droog te babbelenmet een schuin oog op de dobbers, en ja heel traag maar zeker er is beweging, het duurt niet lang of er word wat harder getrokken en ik zeg, dat is zeelt en jawel hoor zeelt, ik vraag koen mijn cameraatje te pakken en een shot te nemen als ie nog in het water is, nu kent koen mijn cameraatje niet zo goed dus ik heb haar al bijna in het net als ie afdrukt, maar toch een aktie foto.

daar komt ie dan, regelrecht het net in, let op de outfit van de visser, ik dus in een vuilniszak, het ziet er niet uit maar wat kan het bommen het is harstikke leuk dat ik haar juist nu vang waar Wanda en Koen bij zijn, spannend toch!

dan volgt het voorzichtig onthaken en poseren voor de foto waar overgens de zeelt niet erg goed opstaat daar ze nogal glibberig en sterk is maar daarintegen ik niet beter, allerminst charmant.

heb daarna toch nog twee uurtjes gezeten maar niets meer gevangen kortom genoeg geweest en naar huis, de maag knort.

de natuur is hard

ja de natuur is hard en het leven van de meesjes al niet minder, al weken volg ik ze, pa en ma mees, eerst het bouwen van het nest, druk ge vlieg met bouwmaterialen, zoals takjes eigenlijk meer harde grassprieten, wat kippen dons en ander licht materiaal aangevuld met wat mos.
daarna volgt er een paring waar ik dan weer even geen getuige van ben maar dat neem ik ze niet kwalijk, zeg nou zelf!
dan volgt het leggen en het broeden wat ze volgens mij om de beurt doen (althans het broeden) en dan opeens zie je ze allebij beurtelings met van allerhande voedsel, soms van ver en soms gewoon uit de tuin of uit de opgehangen cocosnoot naar het nestkastje slepen en na een paar dagen hoor je ook duidelijk waarom, de jongen schreeuwen dat het een lieve lust is en pa en ma kunnen blijkbaar niet genoeg aanslepen zoals de foto's hieronder laten zien.


van de paring was ik geen getuige, maar het uitvliegen van minstens 1 jong mocht ik aan schouwen, helaas geen camera bij de hand en dan nog het ging allemaal in een split second dus helaas, na de hele dag gewacht te hebben of er nog op het nestkastje gevlogen werd constateerde ik dat het verlaten was, benieuwd naar het nest deed ik voorzichtig het kastje open,


en tot mijn verdriet zag ik dat er nog twee bijna volgroeide meesjes in lagen, ze waren dood, net niet gehaald en de opruimingsdienst was al aan het werk.


hierboven de opruimingsdienst aan het werk, de natuur is hard en de een zijn dood is de ander zijn brood, in dit geval heeft de opruimer pech, ik haal het nest er uit voor een laatste foto en leg de zieltjes ergens vredig ter ruste alwaar vast een andere opruimer er mee aan de slag gaat



toch treurig, ze waren er bijna maar net niet, ze waren in ieder geval wel al mooi!

wat dan wel weer leuk is dat ik vanuit de woonkamer de cocosnoot kan zien hangen en daar krijgt het uitgevlogen jong nu les, prachtig om te zien, pa doet het voor en het jong kijkt aandachtig en met trillende vleugeltjes vanaf een druiventwijg toeen heeft blijkbaar goed opgelet want binnen een paar seconden dat pa het wel genoeg vond ging het met trillende vleugeltjes en al ook naar de cocosnoot en al snel was het op eigen kracht eten pakken geen probleem meer, overgens heb ik zo banden leren plakken, ik doe het je 1 keer voor en dan moet je het zelf doen zei mijn pa en wat denk je ?, ik kan banden plakken en het meesje kan zelf eten vinden, mooi toch die natuur.

biggen twee

twee dagen nadat ik mijn eerste zeelten van dit seizoen ving ben ik met vv danny weer naar ons favoriete stekkie gegaan, hij was twee dagen geleden ook al hier wezen vissen net als ik, alleen was ik in de middag tot een uur of zeven en hij om kwart over zeven tot donker en heeft toen ook een zeelt weten te landen, dat gaan we vandaag weer proberen, nu om een uur of half zes s'middags.


zoals gewoonlijk eerst uitpakken en aas strooien,weer maïs, en ja hoor daar zijn ze weer, de meerkoeten, waar ik altijd probeer ze met een stuk brood naar een andere plek te lokken heeft danny een andere oplossing, hij voert ze rond tot ze genoeg hebben, althans dat is zijn theorie waar ik mijn bedenkingen over heb daar ze in mijn ogen onverzadigbaar zijn, je ziet ze als het ware groeien en nog meer honger krijgen, toch lijkt het succes te hebben en zitten de jonkies vol en worden naar het nest gebracht aan de overkant


na een eerste voorntje voor danny en nog een uurtje geduld kreeg danny een stevige aanbeet en sloeg een mooie zeelt aan de lijn die een fel gevecht leverde maar het toch tegen danny moest afleggen en in het net belande, met een smile laat danny zijn vangst zien, nu jij nog zegt ie en ik weet dat hij het meent dus ik gamijn best doen.


de uren verstrijken en de lucht raakt meer bewolkt, ik vang een mooi voorntje, en weer is het wachten, krijg een aanbeet en sla mis, het was een zeelt op zeker maar gezien heb ik hem niet, ook danny slaateen keer mis en een grote kolk tussen de lelie bladeren in het water geeft aan dat het weer een grote zeelt zoniet karper was, door het mis slaan zit danny vast in de boom boven ons, dat kost hem zijn tuigje dus moet er een nieuwe op.

na nog wat geduld en bijna donker krijg ik nog een kans op mijn vaste stok en ja hoor het is raak en de spanning stijgt, vooral op de lijn en met een leuke dril weet ik de zeelt te landen en kan ik hem nu vol trots laten zien en omdat danny er ook is sta ik zelf deze keer ook op de foto, vind persoonlijk de vis mooier, maar toch.

al met al was het weer een geslaagd visavondje en is het ook al weer 10uur s'avonds en tijd om naar huis te gaan.

dikke biggen

vanochtend, ik zat er een beetje doorheen en moet even relaxen dus de hengels aan de fiets gebonden en naar mijn favoriete stek in een park van almere haven, het plekkie ligt er keurig bij, geen rotzooi gelukkig, je vraagt je af en toe af wat sommige sportvissers bezielt zoveel rommel als er achter gelaten word, ik zorg in ieder geval dat de stek netjes achter gelaten word en ook mijn visvrienden doen dat, maar goed het ligt er prachtig bij en volop leven in en op het water, het belooft een lekker middagje te worden.
zoals altijd ga ik eerst het stoeltje en daarna het schepnet klaar zetten, het schepnet moet altijd paraat zijn want eenmaal een sterke vis aan de lijn kun je het wel schudden het net nog in elkaar te zetten en al helemaalmaal als je alleen bent zoals ik vandaag, heerlijk alleen je gedachten door alles om je heen te laten sturen, elk moment wat anders en geen stress.
vervolgens maak ik een blikje maïs open en voer een beetje voor, dat hebben de meerkoeten ook in de gaten en komen meteen aanracen, mmmmm minder, mooie vogels maar erg lastig, ze duiken naar de bodem en pikken je aas, ook als het aan je haak zit, dus goed opletten geblazen, ik wil ze niet aan de hengel, er zwemmen ook 5 jongen omheen die doorlopend gevoed moeten worden dus dus ik snap die koeten wel en laatze maar even en ga de hengels klaarmaken, vandaag een werphengel en een vaste stok.
de bedoeling is zeelt en ik ga het met twee verschillende technieken proberen, allereerst de werphengel, opgetuigd met een schuiflood een stuitje en een haak, niet de meest gebruikte zo niet nooit gebruikte manier om zeelt te vangen het is eerder een tuig voor paling maar wat kan het bommen, wie niet waagt vangt niets, een paar korrels maïs erop en ingooien maar, vlak bij de waterlelies, een mooi stekkie vind ik, verklikkertje erop en klaar.
nu de vaste stok gewoon met een dobbertje wat ik plat op het water laat liggen, loodje op de bodem en hakie met twee korrels erop er een paar cm vandaan zwevend over de grond, afwachten maar.
na wat mooie voorns op de maïs word het hoog tijd voor wat anders, ik besluit de werphengel te verleggen, nog iets dichter onder het lelieblad, ik wil net weer gaan zitten schiet het verklikkertje met een klap tegen de hengel aan en word de lijn door de slip getrokken, tijd om aan te slaan, hangen machtig mooi een zware zeelt heeft het aas gepakt en schiet van links naar rechts door het water, met veel moeite kan ik hem uit de lelies houden en langzaam mijn kant uit werken, met 1 hand de controle houden en met de andere hand het schepnet gepakt, hebbes, een mooie zeelt van om en nabij 50cm en vreselijk dik en het is geen hem maar haar, onthaken en op de foto, zie hieronder.



wat je ook niet moet vergeten is de batterijen van je fototoestel op te laden want helaas hij doet het niet meer dus van de volgende die een uurtje later het aas op de vaste stok te pakken had geen foto, wel een hele mooie vis, ditmaal een mannetje net even kleiner en iets dunner maar beresterk en het koste veel moeite hem te landen, een vaste stok heeft zo zijn beperkingen maar goed wel geland, das nummer twee dit jaar en vandaag ook meteen de laatste, ik zat nog een uurtje of zo en dacht aan de stand van de zon te zien dat het minstens zes uur was dus alles weer op het fietsie geladen nog ff op troep getjekt en op huis aan, 10 minuten fietsen, het was al weer zeven uur dus zo gek ver zat ik er niet naast en aan een horloge begin ik niet want dat werkt op mijn zenuwen.
al met al een mooie en geslaagde middag.

tijd voor het bootje

het mooie weer is nog daar, druk weekie maar toch maar aan het bootje beginnen, niet in de laatste plaats omdat neef ruud vanavond komt helpen schuren, eerst het door de sista gehate oranje zeiltje er af en met de bijtel eerst de oude te laat geplakte polyester verwijderen,met de van ruud geleende machine de te repareren plekken schoon schuren, gaatjes opruwen en vetvrij maken om geplakt te worden pfffff warm, ff een bakkie in de schaduw.

om overal goed bij te kunnen moet ook de rubber stootband (op de foto hieronder) verwijderd worden wat overgens een kwestie van een paar parkertjes is, na ook de roer bevestiging te hebben verwijderd ben ik wat met polyester gaan rommelen en heb ik de lichte schade met behulp van wat glasvezel kunnen herstellen, alleen is die takkezooi zo dun dat het niet als plamuur te gebruiken is, het loopt zo weg zonder glasmatje, maar het is ook heel snel hard en zodoende snel te schuren waarna er weer een beetje opgekwast kan worden, hummm toch maar een plamuurtje scoren.

een uur eerder dan afgesproken is ie er al, neef ruud, met vriendin en goede zin het karwij te klaren

nog voor hij zijn koffie ophad was ie al aan de gang, wat wil ik nog meer, mijn armen doen nog zeer van vanmiddag dus ik ga maar even met z'n vriendin babbelen of zij met mij we kenden elkaar nog niet maar het was meteen gezellig, waarvan geen foto.

wat een mazzel heb ik weer met zo'n doorzetter van een neef, zonder stoppen gaat hij door, mijn geroep van koffie of wat anders kon hem niet lostrekken van het schuren.

en wat is er nu beter dan met een lach op je gezicht het laatste stukkie te doen en klaar te zijn op de tijd dat je zou komen, bedankt ruud en op naar de volgende ronde.

dikkoppies en zo

eerder dit jaar, ik was erg enthousiast en veel te vroeg met zaaien, zelfs onder glas was het nog veel te koud met zelfs nachtvorst dus de eerste poging ging de mist in maar niet ge treurt ik heb nog meer zaad dus nogmaals proberen en zie er komen zowaar een paar sprietjes van het gezaaide rood/paarse gras "wat ik vorig jaar als stekkie heb gekregen van lindsey" de grond uit, een beetje zielig ziet het er nog uit.
ik hoop dat het de timberman beter lukt het gras op te kweken want veel van het zaad doet het niet, had er wel dertig gezaaid.


maar ik heb toch goede hoop dat het weer net zo mooi word als het plaatje hier onder


ook zaaide ik een paar weken geleden zoete maïs, twee soorten om zelf te eten en voor de kippies, de maïs zaaide ik in twee kweekbakjes onder glas en heb ik twee weken geleden uitgepoot langs het hek

en zoals je kunt zien groeit het behoorlijk.

een paar weken terug berichtte ik over mijn miniswampie en het kikkerdril wat ik er ingooide vanuit de grote vijver anders was er nu niets meer van over daar de vissen zo'n jong dikkoppie als een mals hapje zien, nu in het miniswampie zijn ze uitgekomen en eten zich rond aan allerlei insecten en kleine larfjes die in overvloed in het swampie zitten.



ik denk nog een weekje voor de eerste pootjes zichtbaar zullen zijn, heb ze hier even in een glas gedaan voor de foto en zal dat straks als er pootjes aan komen nogmaals doen

boottrailer plekkie

na het straatwerk van vv koen is het mijn beurt, eigenlijk zou het gisteren al gebeuren maar zoals zo vaak kwam er wat tussen, maar goed zo snel als de schaduw het plekje vandaag wat koeler maakte ben ik aan de slag gegaan, eerst met de trailer door het zand een afdruk gemaakt om daarna de wielbasisafdruk met tegels te bestraten.
waarna ik het grind, wat de openvlakken onder en rond de trailer moet bedekken, eerst even goed uitspoel door een aantal gaten in de zakken te prikken waarna de slang er ingehangen word, dat spoelen is echt nodig daar het grind niet gewassen is en erg vuil, ook voor andere doelen altijd het grind spoelen, planten kunnen slecht tegen het vuil wat tussen het grind zit.



het is altijd moeilijk in te schatten hoeveel zakken grind je moet halen, in mijn geval waren de 6 zakkies (150kg)net genoeg om het plekje onder de trailer te bedekken heb er dus nog zeker een stuk of 10 nodig om het af te maken
onder het grind ligt natuurlijk antiworteldoek, voorkomt dat het grind in het zand verdwijnt en houd het onkruid zo goed als weg, tussen het grind zal best wel wat omhoog komen maar dat pak je er zo uit.



maar voorlopig staat ie op zijn plek en word het zaak dat de boot erop komt, het is al met al meteen toch een stuk netter.

de iris hieronder stond gisteren nog in de knop.

de kraai komt regelmatig een droog stukkie brood in de vijver dopen, mooi om te zien.

van mijn lieve dochter kreeg ik afgelopen winter een amarilles, een plant die je eigenlijk binnen moet opkweken maar ik was hem vergeten tot ik em een paar weken geleden in de achter kamer terug vond, hij begon al uit te lopen en ik dacht naar buiten ga je en doe je best maar, en zie

laatste stukkie tuin word aangepakt

ondanks dat ik gisteren even in stilte heb herdacht is er wel het een en ander gebeurd in het laatste stukkie van de tuin waar nog geen actie was ondernomen behalve dan de voorbereiding afgelopen winter, ofwel het pad geruimd en er een zandplaat van gemaakt, daarna de lege boottrailer erop en wachten op beter weer en visvriend koen.
gisteren was het dus zo ver, het was niet alleen beter weer zoals we allemaal meemaken, het was bloedheet uit de wind in de zon, arme koen maar we zijn natuurlijk niet van was gemaakt dus eerst maar alle resterende tegels bij de keukendeur eruit geraapt en afgevlakt, tijd om even te tjillen en wat eten en drinken.
ondertussen draait de zon door en is het stukje bij de keuken deur al in de schaduw, heerlijk om in te werken, natte handdoek in de nek en gaan.


normaal zou ik dit zelf hebben gedaan maar ik heb last van mijn armen en mag niet te zwaar tillen (is geen smoes) maar gelukkig is koen daar om te helpen en mag ik van hem weinig doen, heb met hem te doen want zelfs in de schaduw loopt het kwik tegen de dertig graden.



weer even een pauze, min of meer verplicht daar er op eens allerlij mensen even op bezoek kwamen en ons het werken, lees koen, onmogelijk maakten, wel gezellig.



het werd al snel later en later en gelukkig heeft koen karakter en heeft ie het paadje totaan de schuurdeur er helemaal ingelegd en is het nu aan mij de afwerking te verzorgen wat ik ook ga doen maar eerst kijken naar de F1 in turkye, wat goed uitkomt want dan is er daar weer heerlijke schaduw.



moe maar voldaan ligt ie ff uit te puffen, bedankt koen, volgende week even lekker vissen vriend, stuk minder vermoeiend.

10 mei

overmacht

tja, vertelde ik gisteren even te zullen wachten met verdere vijverbeplanting komt er een gevalletje overmacht mijn geduld verstoren, het baasje van mijn grote vriend odi, een heel grote lobbes van een bouvier laat me een stengel van een mooie vijver gras zien en vraagt of ik belangstelling heb wat ik natuurlijk heb, ik kon het meteen komen uitgraven, het stond vroeger bij hen in de vijver maar die is inmiddels gedempt en het gras staat ze in de weg dus maar even opgehaald met het kruiwagentje en de greep.
op de terugweg even langs elva om haar ook een stukkie te geven voor haar minivijvertje en daarna door naar huis om te kijken waar ik het ga planten.
inmiddels weet ik een plekje maar er is zoveel gras dat ik heb besloten er nog een stuk van weg te geven aan mijn ouwe gabber jos die tegenwoordig een huis aan de dijk bewoont en een hele grote tuin heeft met een flinke vijver alwaar het gras uitstekend tot zijn recht zal komen.


het musje op de volgende foto's liet zich gewillig op de plaat zetten en heeft zeker een uur op het zelfde plekje zitten poseren


daarna volgde een bad in het stroompje, het staartje is nog nat


om vervolgens lekker even in de schaduw onder de planten te gaan zitten relaxen

het laatste plaatje is gewoon omdat ik het een mooi stukkie tuin vind met de huiskamer cactus centraal, dit is de derde zomer buiten voor de cactus die niet echt veel groter maar wel dikker word

de slopers

na even een paar weken blogrust heb ik er weer zin in, maar waar te beginnen, niet geschreven betekent natuurlijk niet dat ik stil gezeten heb, zo ben ik natuurlijk nog steeds druk doende met het vijvergebeuren en vooral er omheen, kleine stukjes verbouwen, aanpassen en nieuwe gekregen plantjes zetten en hier is het waar de slopers zich in het gebeuren mengen.

wie van de flora en fauna houd vind natuurlijk vogels in de tuin een must, dat is bij mij niet anders en met genoegen kijk ik elke dag weer naar de verrichtingen van de mussen de merels en alle anderen die mijn creatie bezoeken.
daar het nu de tijd is van nestjes maken en voeden van pasgeborene is het een drukte van heb ik jou daar en heb ik in de gaten dat het aanleggen van een paar modderige gedeeltes met planten toch beter buiten het broedseizoen kan gebeuren daar de slopers, hier bedoel ik die prachtige merels, druk bezig zijn met hun nest en daar maar al te graag mijn moddergebiedje plunderen en er echt een zooitje van maken,

met plantjes en al word de modder naar het nest gevlogen, werkelijk af en aan vliegen ze echt harde werkers.
met wat steentjes probeer ik mijn aanplant te omringen zodat de merels er niet goed bij kunnen maar echt helpen doet het niet want ze zijn zeer bedreven in het tussen de kieren door het zelfde resultaat te boeken, het is ze vergeven.
met excuus voor de slechte foto kwaliteit

op de foto hierboven zit er van het slopers team er 1 me aan te kijken om vervolgens gewoon door te gaan met slopen, en ik zei de gek sta er bij en kijk er naar en besluit het planten maar even uit testellen tot na de broedse tijd er is tenslotte ook nog wel wat anders te doen zoals de boot vaarklaar maken, de temperaturen om polyester te verwerken zijn daar dus ik hoef me niet te vervelen.