we gaan nog even door

sommige dingen werken verslavend en aanstekelijk tegelijk, ik ben echt hookt aan het karpervissen voor de deur



en marco werd ook aangestoken door devangst boven, hij kwam snel de flat uitrennen toen ie zag dat ik een mooie zware aan de haak had om te helpen met het net, alleen gaat wel maar vergt toch wat meer van je viskunsten daar de karpers als ze het net zien er meteen weer vandoor gaan, en met in de ene hand het landingsnet en de andere de hengel met een karper die door de slip heen giert word het toch moeilijker.
affein marco pakte ook zijn hengels en kwam er gezellig bij zitten.
zijn geduld werd beloont met naar hij zegt zijn kleinste karper ooit, zie het filmpje.



en zie hier onder het resultaat, met een breede lach want wie het kleine niet eert is het grote niet w.....



weer een paar uur later lande marco de tweede van die dag voor hem, een iets groter exemplaar maar geen knoeper, volhouden marco ze worden vast nog groter.
aan het opruimen toe kreeg ik ook nog een stevige aanbeet maar helaas was de vis in dit geval de winnaar, hij trok mijn hele tuig kapot wat wel mijn eigen schuld was want ik had allang een keer mijn lijn moeten vernieuwen/inkorten maar goed morgen een nieuwe dag.



de volgende dag met vv koen gaan vissen, voor koen niet echt zijn steel, het is natuurlijk een deduld sport en dat is aan hem niet zo besteed maar goed we proberen het toch en brengen een aantal uurtjes al keuvelend door.
koen gaat eten en ik blijf zitten en alsof de duvel er mee speelt, hij is nog geen kwartietje weg of mijn nr 13 meld zich en na een geweldig gevecht weet ik het monstertje toch te landen, ik bel koen en maak hem warm om nog even te komen, helaas het mocht geen karper of andere vis meer brengen.

vissen met de laptop op schoot

daar zit ik dan te vissen en tegelijk aan mijn blog te schrijven, wat
een luxe zo'n laptop.
er komt net een jonge zwaan overvliegen en de fuut is op jacht
naar kleine visjes, het zonnetje komt er even door en ik heb al een
brasem gevangen die ik in het water onthaakt heb om zijn slijm
laag niet stuk te maken, bovendien stinkt het verschrikkelijk.
om me heen het gekrijs van twee reigers die elkaar dwars liggen.
vol verwachting zit ik te schrijven, hopende door een luide run
weggeroepen te worden,pieppieeepiieeiieiiieeep wil ik horen dan
kan het feest weer beginnen.
en nu even zuinig met de batterij zijn want ik heb nog maar 50 min
te gaan op deze uccu.
ondertussen schijnt het zonnetje weer en lijkt het als of de regen
het voor vandaag wel genoeg vind.



nog voor ik af kon sluiten klonk de welkome riedel van een
aanbeet en zat er een mooi karper van ongeveer 71 cm aan die ik
keurig in het netje wist te landen.



een buurjongen komt op het gebeuren af en we zitten nog een
tijdje te kletsen terwijl de reigers verder kibbelen.
de buurjongen is nog niet weg of er gaat weer een pieper, weer de
zelfde hengel maar dit keer is het weer een brasem, het kost me
wel mijn lood want dat is verdwenen en een nieuwe heb ik even
niet bij de hand even improviseren dus.
blijf nog een half uuftje, het is inmiddels al weer 8 uur geweest
tenslotte, ik moet de tent ook nog afbreken.



dat half uurtje werd toch nog wat langer, ik was om kwart over negen weer binnen, niks meer gevangen maar toch weer een leuke sessie en mijn p.r. karper naar 11 gebracht, het is donker en mijn petje met twee ledlampjes bewijst zijn dienst.



speciaal voor de sista de aarspen wat beter te zien, het is die dikke bij de vin

wat een weer, maar de aanhouder wint

allereerst even de vraag van de SISTA, wat is een aarspen, eigenlijk weet ik niet zeker of dat echt wel zo heet maar ik noem het aarspen omdat het een soort pikkie is wat bij de aarsvin zit die weer vlak achter de aars(poepgat) zit, persoonlijk denk ik dat die pen alleen bij mannetjes voorkomt daar lang niet alle karpers deze hebben, het is in ieder geval een harde pen met een soort weerhaakje en in het geval van het exemplaar van eergisteren een cm of 5 lang, waartoe het dient is mij niet geheel duidelijk ondanks wat naspeuringen op het net.

de vangst van zaterdag deed mijn bloed weer kriebelen en ik besloot de F1 op te nemen en samen met vv marco nog een sessie te maken voor de deur ondanks het weer.


gelukkig heeft marco een mooi vistentje wat ie al opgezet had, zo lekker uit de wind en regen is het goed uit te houden, gelukkig maar want het geduld werd weer op de proef gesteld, we begonnen omstreeks half drie s'middags, en maar wachten en veel visserslatijn om de tijd te doden.



het was alweer een uur of zes toen ik een echte stevige run kreeg en er weer een spannende dril volgde, de karper was nog geen 70cm maar leverde een gevecht al was ie een meter, schitterend.
helaas moest marco naar huis en helaas ook weer met lege handen, ik ben nog tot een uur of half negen blijven zitten, de foto's van het tentje heb ik gemaakt nadat marco vertrokken was vandaar maar 1 stoeltje.
niks meer gevangen, wel nog een paar piepjes maar geen echte run meer, eigenlijk niet zo erg want het kwam met bakken uit de lucht en het eerst volgende droge moment zou ik gebruiken om in te pakken.
nu ik dit schrijf krijg ik alweer zin, de tent staat bij mij in de schuur en wat let me???



mijn bootje onder een zeiltje, te nat om te varen maar de hengels ernaast leggen gaat heel goed.

geduld, geduld en nog eens geduld.

geduld is een schone zaak zegt men, ik had er gisteren veel van nodig maar uiteindelijk werd mijn geduld beloond en kreeg ik een prachtige run op 1 van mijn hengels, eerlijk gezegd had ik een half uurtje eerder ook al een run gehad maar dat leverde geen vis op, wel een kale haak.



om een uur of twaalf s'middags gooide ik het aas aan mijn hengels te water en begon het wachten, het aas wat ik er aan had gedaan was niet erg vers meer hoewel, de boilies die ik gebruikte met knoflook waren nog wel goed maar op de een of andere manier was ik het vertrouwen erin een beetje kwijt en expirementeerde ik ook even met een stuk verse maiskolf, na een uur of twee nog steeds geen resultaat, maar geen nood, buurman en visvriend marco komt nieuw aas brengen zoals afgesproken, hij heeft zalmpallets meegenomen, lekker vet en goed riekend.
dat geeft weer nieuwe moed en uit eindelijk rond een uur of half zes de run waar ik op wachtte, wauw wat een sterke vis, een prachtige dril volgt en met marco als netman komt er een mooie schubkarper op de kant, het is een wilde met een hele lange aarspen (op de bovenste foto zie je het net aan de aarspen hangen) een mannetje dus volgens mij.



het vissie is bijna 80cm en weegt ongeveer 16 pond en is mijn negende van dit jaar, een persoonlijk record maar dat is ook niet zo vreemd daar ik ook nog nooit zo vaak op karper gevist heb en met een beetje mazzel stel ik het record nog wat scherper, misschien vanmiddag na de F1 van belgië.
ik heb nog tot een uurtje of tien sávonds geduld zitten beoefenen maar dat mocht niets meer opleveren, affein de adrealine was al flink door de aderen gerusht en dat moest maar genoeg zijn toch!!!!

zoeken en trekken met verf en kwast

pleziervaart met elva

nadat ik gisteren een paar uurtjes was wezen vissen en zijknat geregend weer voor de deur aanlegde heb ik droge kleren aangetrokken om daarna door te varen naar vriendin/buurvrouw elva die een paar honderd meter verder woont om met haar een pleziervaart te maken, de buien waren inmiddels weer verdwenen, dus we gingen op weg.

heerlijk om zo door de prachtige grachten van almere te varen, het is zichtbaar genieten en met een slakkengangetje gaan we richting de zelfbedienings sluis van het weerwater (er is een suske en wiske geschreven over dit water)en voor de eerste keer hebben we ons geschut, het verschil is niet meer dan een centimeter of 40.

al snel gaan de deuren van de sluis achter ons dicht,


en voor ons weer open, de techniek staat voor niks, geen sluiswachter voor nodig.


al snel na de sluis varen we onder de snelweg a6 door en zijn we bijna op het weerwater,


een toch wel grote plas, gelukkig stond er niet te veel wind want regenkleding hebben we niet aan.



een stukje skyline van de woningen aan het weerwater, het water is nog veel groter en er is ook veel meer skyline maar we hebben niet genoeg tijd om het hele water af te varen en moeten weer terug door de sluis.

al snel sluiten de deuren weer achter ons en varen we door naar huis, het was een kort maar leuk pleziervaartje wat we snel nog eens over doen maar dan wel met wat meer tijd, het is echt genieten op het water en ik voel me de koning te rijk met het bootje, wat een vrijheid!!

eindelijk te water

eindelijk was het dan zover, het is al weer ruim een jaar geleden dat ik het bootje uit brabant ophaalde en in mijn tuin stalde, maar na het nodige opknapwerk was het gisteren toch echt zover, spannend want ik wist niet zeker of de motorophanging die ik maakte wel op de goede hoogte zat, nu wel, fantastisch.

met visvriend koen en zijn maatje mike heb ik de boot achter vv koen zijn auto naar een trailerhelling gereden, helaas was het al een uur of half zeven sávonds dus heel veel tijd om te vissen hadden we niet want de hengels hadden we natuurlijk al wel meegenomen op deze proefvaart.

na het te water laten bleek dat het motortje precies op de goede diepte in het water steekt en hebben we gedrieën een klein rondje gevaren, het motortje heeft een paar jaar niet echt gedraait en sloeg regelmatig af, na wat gerommel aan de afstelling en even de benzine slang van het motortje af terwijl het ronkte om er zeker van te zijn dat er niet te veel benzine in de carburateur zat bleek al snel dat er niets kwalijks mee aan de hand is, zal vandaag proberen het nog wat beter af te stellen.

na maatje mike terug naar de auto te hebben gevaren, iemand moet tenslotte de de auto en trailer weer huiswaarts brengen, konden vv koen en ik over het water naar mijn huis varen en onderweg ook nog ff vissen, helaas was er geen tijd om de te water lating op de foto vast te leggen daar het al wat later was en de champagne was er ook niet maar in gedachten sloeg er wel een tegen de boeg kapot en wenste ik het scheepje behouden vaart!

en heb je ooit zo'n trotse kaptein gezien?
het vaart goed en rond een uur of negen kon ik voor de deur aanleggen en moest ik snel nog even een meerpaaltje de grond in rammen om het bootje aan te verankeren dus even een stukkie steigerpijp (met dank aan Quincy) van een twee en een halve meter de gracht in gerampt, kettingkie er aan en slot erop, zeiltje erover en donker was het, net op tijd dus.
geweldig om nu zo weg te kunnen varen en nieuwe visgronden te ontdekken, volgend weekend gaan we door de sluis en zullen we ervaren hoe het zich op het gooimeer gedraagt met wat grotere golven, spannend word dat zeker en misschien kunnen we ook meteen wat snoekbaars vangen voor de avond maaltijd.
hierover zeker meer.

nee ik zit niet stil, ik ervaar het leven!!!!

ho maar al weer, praat maar gewoon zou lambikse zeggen en zo is het.
de mais doet haar best

en de druif groeit de pan uit

en wat kom ik hier nu tegen, nu ja zeg? is dat niet!!ik denk het wel hahah

ook de monding van het stroompje heeft een kleine verandering ondergaan

de plek waar de boot heeft gestaan is kaal en roept doe wat met me

de kleine kikkertjes voelen zich thuis en groeien langzaam maar zeker

soms zijn details leuk om te maken zo als een mini klifje

hier wil zo'n klein kikkertje graag onder zitten denk ik

terug bij de mais

het eerste kolfje kondigt zich aan, is het niet een klein wondertje

de moter voor het bootje kan niet op het motormountje wat er bij hoort, althans het kan er wel op maar dan vaart het bootje zonder tegensturen niet rechtuit, dus

het motormountje achterop gemonteerd waar normaal het roer zou zitten, de vraag is nu of het schroefje wel diep genoeg in het water steekt, daarover een volgend blog!

de term als god in frankrijk leven is tegenwoordig ook als jantje in almere leven,wat een genot

zeg nu zelf

als er uit deze druiven niet een paar flessies wijn te maken zijn weet ik het niet meer

mussenparadijs

greenpower

bootje coating 2

vandaag weer een laag aangebracht, en voor de Timberman hieronder het andtwoord op je vraag!!



de coating die ik vandaag heb aangebracht is een Antifouling voor onder de waterlijn waarvan ik hoop dat ie op de goeie plek zit daar ik niets meer van de oude laag terug kon vinden door de eerste laag heen heb ik maar wat gegokt!



bootje gaat er wel steeds meer als een klein sloepje uitzien, ben er wel blij mee.