geduld, geduld en nog eens geduld.

geduld is een schone zaak zegt men, ik had er gisteren veel van nodig maar uiteindelijk werd mijn geduld beloond en kreeg ik een prachtige run op 1 van mijn hengels, eerlijk gezegd had ik een half uurtje eerder ook al een run gehad maar dat leverde geen vis op, wel een kale haak.



om een uur of twaalf s'middags gooide ik het aas aan mijn hengels te water en begon het wachten, het aas wat ik er aan had gedaan was niet erg vers meer hoewel, de boilies die ik gebruikte met knoflook waren nog wel goed maar op de een of andere manier was ik het vertrouwen erin een beetje kwijt en expirementeerde ik ook even met een stuk verse maiskolf, na een uur of twee nog steeds geen resultaat, maar geen nood, buurman en visvriend marco komt nieuw aas brengen zoals afgesproken, hij heeft zalmpallets meegenomen, lekker vet en goed riekend.
dat geeft weer nieuwe moed en uit eindelijk rond een uur of half zes de run waar ik op wachtte, wauw wat een sterke vis, een prachtige dril volgt en met marco als netman komt er een mooie schubkarper op de kant, het is een wilde met een hele lange aarspen (op de bovenste foto zie je het net aan de aarspen hangen) een mannetje dus volgens mij.



het vissie is bijna 80cm en weegt ongeveer 16 pond en is mijn negende van dit jaar, een persoonlijk record maar dat is ook niet zo vreemd daar ik ook nog nooit zo vaak op karper gevist heb en met een beetje mazzel stel ik het record nog wat scherper, misschien vanmiddag na de F1 van belgië.
ik heb nog tot een uurtje of tien sávonds geduld zitten beoefenen maar dat mocht niets meer opleveren, affein de adrealine was al flink door de aderen gerusht en dat moest maar genoeg zijn toch!!!!