zaterdag 13 september 2008

we gaan nog even door

sommige dingen werken verslavend en aanstekelijk tegelijk, ik ben echt hookt aan het karpervissen voor de deur



en marco werd ook aangestoken door devangst boven, hij kwam snel de flat uitrennen toen ie zag dat ik een mooie zware aan de haak had om te helpen met het net, alleen gaat wel maar vergt toch wat meer van je viskunsten daar de karpers als ze het net zien er meteen weer vandoor gaan, en met in de ene hand het landingsnet en de andere de hengel met een karper die door de slip heen giert word het toch moeilijker.
affein marco pakte ook zijn hengels en kwam er gezellig bij zitten.
zijn geduld werd beloont met naar hij zegt zijn kleinste karper ooit, zie het filmpje.



en zie hier onder het resultaat, met een breede lach want wie het kleine niet eert is het grote niet w.....



weer een paar uur later lande marco de tweede van die dag voor hem, een iets groter exemplaar maar geen knoeper, volhouden marco ze worden vast nog groter.
aan het opruimen toe kreeg ik ook nog een stevige aanbeet maar helaas was de vis in dit geval de winnaar, hij trok mijn hele tuig kapot wat wel mijn eigen schuld was want ik had allang een keer mijn lijn moeten vernieuwen/inkorten maar goed morgen een nieuwe dag.



de volgende dag met vv koen gaan vissen, voor koen niet echt zijn steel, het is natuurlijk een deduld sport en dat is aan hem niet zo besteed maar goed we proberen het toch en brengen een aantal uurtjes al keuvelend door.
koen gaat eten en ik blijf zitten en alsof de duvel er mee speelt, hij is nog geen kwartietje weg of mijn nr 13 meld zich en na een geweldig gevecht weet ik het monstertje toch te landen, ik bel koen en maak hem warm om nog even te komen, helaas het mocht geen karper of andere vis meer brengen.

maandag 8 september 2008

vissen met de laptop op schoot

daar zit ik dan te vissen en tegelijk aan mijn blog te schrijven, wat
een luxe zo'n laptop.
er komt net een jonge zwaan overvliegen en de fuut is op jacht
naar kleine visjes, het zonnetje komt er even door en ik heb al een
brasem gevangen die ik in het water onthaakt heb om zijn slijm
laag niet stuk te maken, bovendien stinkt het verschrikkelijk.
om me heen het gekrijs van twee reigers die elkaar dwars liggen.
vol verwachting zit ik te schrijven, hopende door een luide run
weggeroepen te worden,pieppieeepiieeiieiiieeep wil ik horen dan
kan het feest weer beginnen.
en nu even zuinig met de batterij zijn want ik heb nog maar 50 min
te gaan op deze uccu.
ondertussen schijnt het zonnetje weer en lijkt het als of de regen
het voor vandaag wel genoeg vind.



nog voor ik af kon sluiten klonk de welkome riedel van een
aanbeet en zat er een mooi karper van ongeveer 71 cm aan die ik
keurig in het netje wist te landen.



een buurjongen komt op het gebeuren af en we zitten nog een
tijdje te kletsen terwijl de reigers verder kibbelen.
de buurjongen is nog niet weg of er gaat weer een pieper, weer de
zelfde hengel maar dit keer is het weer een brasem, het kost me
wel mijn lood want dat is verdwenen en een nieuwe heb ik even
niet bij de hand even improviseren dus.
blijf nog een half uuftje, het is inmiddels al weer 8 uur geweest
tenslotte, ik moet de tent ook nog afbreken.



dat half uurtje werd toch nog wat langer, ik was om kwart over negen weer binnen, niks meer gevangen maar toch weer een leuke sessie en mijn p.r. karper naar 11 gebracht, het is donker en mijn petje met twee ledlampjes bewijst zijn dienst.



speciaal voor de sista de aarspen wat beter te zien, het is die dikke bij de vin

wat een weer, maar de aanhouder wint

allereerst even de vraag van de SISTA, wat is een aarspen, eigenlijk weet ik niet zeker of dat echt wel zo heet maar ik noem het aarspen omdat het een soort pikkie is wat bij de aarsvin zit die weer vlak achter de aars(poepgat) zit, persoonlijk denk ik dat die pen alleen bij mannetjes voorkomt daar lang niet alle karpers deze hebben, het is in ieder geval een harde pen met een soort weerhaakje en in het geval van het exemplaar van eergisteren een cm of 5 lang, waartoe het dient is mij niet geheel duidelijk ondanks wat naspeuringen op het net.

de vangst van zaterdag deed mijn bloed weer kriebelen en ik besloot de F1 op te nemen en samen met vv marco nog een sessie te maken voor de deur ondanks het weer.


gelukkig heeft marco een mooi vistentje wat ie al opgezet had, zo lekker uit de wind en regen is het goed uit te houden, gelukkig maar want het geduld werd weer op de proef gesteld, we begonnen omstreeks half drie s'middags, en maar wachten en veel visserslatijn om de tijd te doden.



het was alweer een uur of zes toen ik een echte stevige run kreeg en er weer een spannende dril volgde, de karper was nog geen 70cm maar leverde een gevecht al was ie een meter, schitterend.
helaas moest marco naar huis en helaas ook weer met lege handen, ik ben nog tot een uur of half negen blijven zitten, de foto's van het tentje heb ik gemaakt nadat marco vertrokken was vandaar maar 1 stoeltje.
niks meer gevangen, wel nog een paar piepjes maar geen echte run meer, eigenlijk niet zo erg want het kwam met bakken uit de lucht en het eerst volgende droge moment zou ik gebruiken om in te pakken.
nu ik dit schrijf krijg ik alweer zin, de tent staat bij mij in de schuur en wat let me???



mijn bootje onder een zeiltje, te nat om te varen maar de hengels ernaast leggen gaat heel goed.

zondag 7 september 2008

geduld, geduld en nog eens geduld.

geduld is een schone zaak zegt men, ik had er gisteren veel van nodig maar uiteindelijk werd mijn geduld beloond en kreeg ik een prachtige run op 1 van mijn hengels, eerlijk gezegd had ik een half uurtje eerder ook al een run gehad maar dat leverde geen vis op, wel een kale haak.



om een uur of twaalf s'middags gooide ik het aas aan mijn hengels te water en begon het wachten, het aas wat ik er aan had gedaan was niet erg vers meer hoewel, de boilies die ik gebruikte met knoflook waren nog wel goed maar op de een of andere manier was ik het vertrouwen erin een beetje kwijt en expirementeerde ik ook even met een stuk verse maiskolf, na een uur of twee nog steeds geen resultaat, maar geen nood, buurman en visvriend marco komt nieuw aas brengen zoals afgesproken, hij heeft zalmpallets meegenomen, lekker vet en goed riekend.
dat geeft weer nieuwe moed en uit eindelijk rond een uur of half zes de run waar ik op wachtte, wauw wat een sterke vis, een prachtige dril volgt en met marco als netman komt er een mooie schubkarper op de kant, het is een wilde met een hele lange aarspen (op de bovenste foto zie je het net aan de aarspen hangen) een mannetje dus volgens mij.



het vissie is bijna 80cm en weegt ongeveer 16 pond en is mijn negende van dit jaar, een persoonlijk record maar dat is ook niet zo vreemd daar ik ook nog nooit zo vaak op karper gevist heb en met een beetje mazzel stel ik het record nog wat scherper, misschien vanmiddag na de F1 van belgië.
ik heb nog tot een uurtje of tien sávonds geduld zitten beoefenen maar dat mocht niets meer opleveren, affein de adrealine was al flink door de aderen gerusht en dat moest maar genoeg zijn toch!!!!